Σχετικά με το “FormEnVie” / As regards “FormEnVie”

Σχετικά με το “FormEnVie”, στόχος της ομάδας ήταν να δημιουργηθεί μια παράσταση χοροθέατρου από το «μηδέν», που να αφορά όλα τα μέλη της ομάδας μας εξ’ολοκλήρου και εξ’αρχής. Η δημιουργική διαδικασία που προτάθηκε από τον σκηνοθέτη, καθώς και η δραματουργική γραμμή, βασίζεται σε στοιχεία, υλικά και μη, που ο κάθε χορευτής προτείνει στην πρόβα με σκοπό να εμπνευστεί τόσο ο ίδιος, όσο και η υπόλοιπη ομάδα με ανοιχτό πάντα το ενδεχόμενο της ανατροπής και της χαράς που δίνει το στοιχείο της έκπληξης και του αναπάντεχου. Απώτερος σκοπός της το ξύπνημα της φαντασίας και η εικονοποίηση της μέσω του χορού. Και για αυτό χρησιμοποιήσαμε τον αυτοσχεδιασμό ως εργαλείο.

As regards “FormEnVie”, the aim was the creation of a dance-theater performance from “zero” point, that concerns all the members of the group in total and from the start of our rehearsals. The creative process and the dramaturgical line that was proposed by the director, was based in elements as objects, but also non-objects, which any dancer could bring in the rehearsal in order to be inspired himself but at the same time for the whole group to be inspired, always with an open possibility of a subversion, the joy of a surprise and the non expectable. As a farther aim finally appears the waking up of the imagination and how could be made real through dancing. And for this we used the improvisation as a tool.

Η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε στον αυτοσχεδιασμό είχε να κάνει με το στοιχείο της «οργανωμένης τυχαιότητας», στην επιλογή του θέματος και της εξελιξής του (αφετηρία-στόχος, διαδρομή-σταθμοί). Με τη συγκεκριμένη διαδικασία οδηγηθήκαμε σε δρόμους και τρόπους του «εδώ και τώρα». Μέσα από τον αυτοσχεδιασμό επίσης, προέκυψε ενδιαφέρουσα δουλειά με τα ρόυχα ως ύλη και τη βρήκαμε πολύ χρήσιμη. Τα ρούχα τονίζουν την υλικότητα των αισθήσεων, κάνουν τα χρώματα απτά, δίνουν σχήμα στις ιδέες μας, άνασμιλεύουν το σώμα μας και κατ’επέκτασιν την κίνησή μας,τον χορό μας. Γι’αυτό τα ορίσαμε ως μέσο της πρόβας μας και κατ’επέκταση της παράστασής μας. The methodology that was used throughout the improvisation had to do with the element of an “organized state of random”, as regards the choice of our subject and the development of it (start-aim, route-stops). Out of this process we were taken in routes and ways of “here and now”. Throughout improvising, we came up with an interesting work with clothes as a material and we found it very useful. Clothes can give an intonation to the material side of our senses, they make the colour obvious, give a shape to our ideas, reshaping our body, our movement, our dancing finally. That's why we decided to use it as a mean of our rehearsing and after all as a mean of our performance.

Έτσι λοιπόν, η ομάδα ήρθε αντιμέτωπη με μορφές που μπορεί να γεννήθηκαν από τις αγαπημένες μας ιστορίες, τις αγαπημένες μας χορευτικές φιγούρες-άλλα κι από αυτές που μισούμε, από τις εμμονές μας, τις αισθήσεις μας, τις ανησυχίες μας σχετικά με την τέχνη μας, τα κλισέ της, μα πάνω από όλα από τη χαρά της συνεχούς ανατροπής. Από τη χημεία της ομάδας, τη δυναμική της πρόβας που μπορεί να κάνει τον προορισμό να φαίνεται ασήμαντο. A performance full of our formes, that were born from our favourite stories, dance movements, but also from the ones we hate, from our obssesions, our senses, our worries about art,its cliches, but above all from our pleasure of the continuous upside-downs. Also out of the "chemistry" of the group and the dynamic of the rehearsal that makes the "destination" to seem a detail.

Κι έτσι μπορούμε να μιλάμε για μορφές ζωής, για μορφές ζωντανές (FORMES EN VIE) και για επιθυμίες που παίρνουν μορφή (FORMES ENVIE), c’est la vie: FormEnVie! So, we can speak about formes of life (FORMES EN VIE) , and desires that take a form (FORMES ENVIE), c’est la vie: FormEnVie!